Ο πόλεμος μπορεί να έχει θετικά αποτελέσματα ποτέ;
Αυτό ήταν το ερώτημα που μας απασχόλησε με αφορμή την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου.
Έτσι εργαστήκαμε με τον πολύ γνωστό πίνακα του Πάμπλο Πικάσο «Γκουέρνικα» και συζητήσαμε γύρω από αυτό το θέμα.
Αρχικά πήραμε τις κομμένες λωρίδες που μας μοίρασε η δασκάλα μας και προσπαθήσαμε να τις βάλουμε στη σειρά. Τότε ανακαλύψαμε ότι έχουμε μπροστά μας ένα έργο τέχνης, έναν πίνακα ζωγραφικής του Πάμπλο Πικάσο!
Στη συνέχεια κολλήσαμε τις λωρίδες στο χαρτόνι και παρατηρήσαμε τι απεικονίζεται στον πίνακα. Βρήκαμε φρικτά και τρομακτικά πράγματα.
Ζώα και άνθρωποι υποφέρουν, σπαράζουν, πονούν. Είναι τρομαγμένοι, λυπημένοι. Υπάρχουν ακρωτηριασμένα μέλη τριγύρω. Κάποιοι έχουν πεθάνει. Κάποιοι είναι απελπισμένοι, καλούν σε βοήθεια. Το κακό και η φρίκη κυριαρχούν και αποτυπώνονται στις εκφράσεις των προσώπων, στις χειρονομίες, στα αντικείμενα, στα χρώματα, ακόμη και το φως της λάμπας είναι ανατριχιαστικό!
Μέσα σε όλη αυτή τη φρίκη όμως παρατηρούμε το φως του κεριού που κρατάει ένα χέρι. Ένα φως θαλπωρής, ζεστό που μας δίνει ελπίδα, που μας δίνει δύναμη, που μας δίνει θάρρος. Ναι, μέσα στη φρίκη του πολέμου δεν έχουν χαθεί όλα…
Έτσι κι έμεις καταλήγουμε ότι όσο κακό κι αν βλέπουμε γύρω μας, εμείς θα αναζητούμε το καλό, εκείνο το φως που θα μας βοηθήσει να συνεχίσουμε τον αγώνα και να απεγκλωβιστούμε τελικά από όσα μας πονούν, να ελευθερωθούμε!
Δημοτικού παιδέματα 