Σήμερα επεξεργαστήκαμε τη φωνούλα «α» και μαθαμε να την εντοπίζουμε μέσα στις λέξεις. Στη συνέχεια ακούσαμε την αχτένιστη αγελάδα, εμπνευστήκαμε και δημιουργήσαμε τα δικά μας έργα με αφετηρία το Α και το α.
Έτσι τα Α και α μεταμορφώθηκαν σε σκεπές, βουνά, πρόσωπα, νύχια, γρασίδι και πολλά άλλα…!
Ήρθαμε στο μεγάλο σχολείο και πάμε πλέον στην Α’ Δημοτικού!
Η νέα σχολική χρονιά ξεκίνησε με ένα μικρό καλωσόρισμα από τη δασκάλα μας, παιχνιδιάρικα μολύβια με βιβλιοφάγους που θα μας συντροφεύουν σε ό,τι κάνουμε.
Ήθελα να ’χω ένα σπίτι εξοχικό μ’ έναν πολύ μεγάλο κήπο — όχι τόσο για τα λουλούδια, για τα δένδρα, και τες πρασινάδες (βέβαια να βρίσκονται κι αυτά· είν’ ευμορφότατα) αλλά για να ’χω ζώα. Α να ’χω ζώα! Τουλάχιστον επτά γάτες — οι δυο κατάμαυρες, και δυο σαν χιόνι κάτασπρες, για την αντίθεση. Έναν σπουδαίο παπαγάλο, να τον αγρικώ να λέγει πράγματα μ’ έμφαση και πεποίθησην. Από σκυλιά, πιστεύω τρία θα μ’ έφθαναν. Θα ’θελα και δυο άλογα (καλά είναι τ’ αλογάκια). Κι εξάπαντος τρία, τέσσερα απ’ τ’ αξιόλογα, τα συμπαθητικά εκείνα ζώα, τα γαϊδούρια, να κάθονται οκνά, να χαίροντ’ οι κεφάλες των.
Ένας ίσον κανένας Κανένας ίσον μηδέν Γιατί να μένεις μόνος σου όταν υπάρχει παρέα εδώ Οδός Σκουπιδουπόλεως και λουλούδι ουδέν Μα κάτι γύρω ανθίζει κι ανθίζει όταν μαζί σ’ έχω εγώ
Έχω εγώ μαζί μου τη Τζέλα, Έχω εγώ μαζί μου τη Λέλα Έχω εγώ μαζί μου τον Κόρνα Περιβόλια γίνονται οι δρόμοι Μίκυ Μάους οι αστυνόμοι Τ’ όνομά μου κανείς δεν ξεχνά
Ένας ίσον κανένας Έλα μαζί μας κι εσύ Γιατί να μένεις μόνος σου όταν υπάρχουμ’ οι τρεις μας εδώ Σκηνή θα γίνει ο δρόμος κι εκεί θα ζούμε μαζί Κι αν κάτι σε τρομάξει, θα έρθω και θα το διώξω εγώ
Γιατί έχω μαζί μου τη Τζέλα, Έχω εγώ μαζί μου τη Λέλα Έχω εγώ μαζί μου τον Κόρνα Και τα σύννεφα είναι μπαμπάκι Κι από σοκολάτα οι δράκοι Το σκοτάδι τη μέρα γεννά